Gecenin loş aydınlığında gökyüzü siyah renklerine bürünmüş, yıldızlar mahçup, ışıklarını kısarken, bir Kristal ay doğmuş ufukta. Düz yüzlü keskin kristal çizgili bir ay… Parıltısı ne altın ne de gümüş, fakat daha çok soğuk bir elması andıran.
Arya Başlangıç
Bir kez daha gör beni, ey kadim zaman.
Düz yüzlü Kristal ayın vaktidir.
Evet geçmişte ve her zaman.
Hangi sesler söylerler;
Hangi denizde dalgalar.
Güneş, rüzgar, yağmur ve kar.
Düz yüzlü Kristal ay,
Şimdi gözlerimin içine bakar.
Kanatlarım yok benim, kuşlar gibi uçuran.
ama düşlerim var ince ve zarif, görkemli.
Evet göğe yükselir Düz yüzlü kristal ay.
Sesimde yankılanır eski şarkılar bugüne karışan.
Düz yüzlü kristal ay, geleceğe bir umut karşımda duran.
Bir heves bir aşk veya yeni başlangıçlar getiren hayata.
Arya kapanır
Ve bir Düz yüzlü kristal ay karşımda.
Evet pürüzsüz düz yüzü,
Gökyüzüne haykıran.
Onun kristali bana ve herkese bir mucize bir hazine.
Dünü bize bağışlayan ve bugünden yarına mirasımız olan.