Her mevsimin kendi güzelliği ve özelliği vardır; Yazın sıcaklığı, sonbaharın hüznü, kışın beyaz sessizliği ve baharın yeniden doğuşu. Ancak ben, her mevsimde bahara benzerim. Çünkü içimde her daim taze umutlar yeşerir, yeni başlangıçlara kapılar aralanır ve hayatın büyüsü hiç solmaz.
Yazın kavurucu sıcaklarında bile içimde hep bir serinlik vardır. O sıcak günlerin bunaltıcılığına rağmen, kalbimde açan çiçekler, ruhumu serinletir. Güneşin altında parıldayan umutlarım, tıpkı baharın ilk ışıkları gibi içimi aydınlatır.
Sonbaharın hüzünlü yaprak dökümlerinde ise, içimdeki bahar, yeni tohumlar ekmeye başlar. Her düşen yaprak, yeni bir başlangıcın habercisi olur. Yağmurların sesinde, içimdeki çiçeklerin toprağa karışan umut dolu seslerini duyarım. Yani her an, yeniden filizlenen hayallerle doludur.
Kışın soğuk ve karanlık günlerinde bile, içimde bir bahar esintisi dolaşır. Kar tanelerinin altında saklı kalan tomurcuklar gibi, içimdeki umutlar ve sevinçler de sabırla bekler. Her kar tanesi, baharın müjdecisi gibidir; soğukların ardında gizlenen sıcak bir sevgi ve yenilik vardır.
Ve bahar geldiğinde, içimdeki çiçekler en renkli halleriyle açar. Her gün yeni bir mutluluğun kapısını aralarım. Kuşların cıvıltısı, baharın sıcak nefesi ve doğanın uyanışı, içimdeki baharın dışa vurumudur. Hayatın her yanında her zaman ruhumda bir bahar esintisiyle yaşarım.
İşte bu yüzden, ben her mevsim bahara benzerim. Sevgilerin, mutlulukların ve yeniliklerin her daim içimde canlı kalmasını sağlarım. Her anımda her bir yeni mevsim, bir bahar kadar taze ve umut dolu yaşarım.
